بررسی اثر شدت‌های ورزشی هوازی-مقاومتی (ترکیبی) بر میزان لپتین سرم، لاکتات، گلوگز و پروتئین تام در مردان فعال

  سابقه و هدف: هم‌زمان با انجام تمرین‌های ورزشی در شدت‌های متفاوت مقدار مصرف انرژی افزایش می‌یابد که ممکن است تغییراتی در سطوح لیپتین مستقل از سلول‌های چربی و متاثر از شدت فعالیت ورزشی ایجاد کند؛ از این‌رو هدف از این مطالعه مقایسه شدت‌های مختلف یک جلسه فعالیت ورزشی ترکیبی بر میزان لپتین سرم، لاکتات، گلوگز و پروتئین تام مردان فعال بود. مواد و روش‌ها: برای این منظور، 10 مرد سالم فعال، (میانگین سن 4/1±5/21 سال و شاخص توده بدنی 2/1±88/21 کیلوگرم بر مجذور متر) در قالب طرح نیمه تجربی، فعالیت ورزشی ترکیبی (فعالیت ورزشی هوازی و مقاومتی) را در سه شدت کم، متوسط و زیاد انجام دادند. شدت‌های مختلف (فعالیت ورزشی هوازی شامل دویدن روی تردمیل با سرعت 8، 6/9 و 2/11 کیلومتر بر ساعت و فعالیت ورزشی مقاومتی بر اساس 45، 65 و 85 درصد حداکثر قدرت بیشینه در شش حرکت) برای همه شرکت‌کنندگان، یکسان‌سازی شد. نمونه‌گیری خونی طی سه مرحله (حالت پایه، بلافاصله و 24 ساعت پس از قرارداد تمرینی) انجام شدند.  یافته‌ها: یافته‌ها حکایت می‌کنند که تجمع لاکتات پلاسما بلافاصله بعد از فعالیت ورزشی در مقایسه با قبل و 24 ساعت بعد از فعالیت در همه شدت‌ها افزایش یافت (05/0≥P). فعالیت ورزشی ترکیبی در شدت‌های مختلف منجر به تغییرات معنی‌دار لپتین نشد (05/0≤P). یافته‌های پژوهش هم‌چنین نشان داد که مقادیر گلوکز و پروتئین تام پلاسمای آزمودنی‌ها بلافاصله بعد از فعالیت ورزشی و 24 ساعت بعد از فعالیت ورزشی در مقایسه با قبل از فعالیت ورزشی در شدت‌های مختلف فعالیت ورزشی ترکیبی تفاوت معنی‌داری نداشت (05/0P>).  نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج تحقیق حاضر می‌توان نتیجه گرفت که فعالیت ورزشی ترکیبی (هوازی-مقاومتی) در شدت‌های مختلف منجر به تغییرات لپتین مردان فعال نمی‌شود